Niet of te weinig eten is ook een bekend verschijnsel dat hoort bij een eetstoornis. Sommigen wisselen eten en niet eten af. Anderen eten structureel te weinig of te eenzijdig. Dit niet eten, of bezig zijn met niet willen eten heeft wederom een functie. Net als het hebben van eetbuien, braken of bewegen.
Het zijn allemaal manieren om met dingen om te gaan die moeilijk of eng zijn. Het niet eten kan een gevoel van kracht geven, van controle of houvast. Het kan een goed gevoel geven, van trots. Het kan zelfs een gevoel van identiteit geven. āIk ben iemand met een eetstoornis.ā Het kan ook een manier zijn om met gevoelens om te gaan. Niet te hoeven voelen door te verdoven met niet eten of juist te veel eten, of het eten eruit gooien. En zo kan eetgedrag meerdere functies hebben. Belangrijk is dit te beseffen. Het is geen kwestie van simpelweg om aandacht vragen. En de oplossing zit dus ook niet perse in het forceren weer te gaan eten.
Wat wel logisch is, is dat omstanders zeker van te weinig eten en afvallen, angstig worden en bezorgd. Met daarbij de verklaarbare reactie om net zo obsessief te gaan letten op eten en gewicht als de persoon zelf doet. Dit versterkt normaliter alleen maar de kracht van de eetstoornis. Beter is te kijken achter deze faƧade. Wat speelt zich af bij de persoon. Wat houdt haar/hem echt bezig, waar is men onzeker over, wat brengt het eten. Daarover praten of laten nadenken geeft inzicht en zal meer motiveren er iets aan te doen, dan met dwang en kracht het eten en het gewicht te normaliseren. Zeg nou zelf wat zou jij doen, als iemand je dreigt iets af te nemen wat je heel graag wilt behoudenā¦
Lees meer over de eetstoornis Anorexia Nervosa en de Eetstoornis Andere Gespecificeerde.
