Vooroordelen en misvattingen over eetstoornissen

Anorexia is gevaarlijker voor je lichaam. Boulimia niet…

Niet waar. Anorexia mag dan soms ernstiger lijken omdat een ondergewicht er ongezond en ziek uitziet. Iemand met boulimia heeft ondanks een mogelijk normaal gewicht, dezelfde kans op lichamelijke kwalen.

Aan anorexia kan je overlijden. Aan boulimia niet…

Niet waar. Zoals hierboven beschreven heeft boulimia net zoveel kwalijke gevolgen voor het lichaam als anorexia. De reden van overlijden is niet alleen te wijten aan een ondergewicht, maar ook aan een te kort aan kalium bijvoorbeeld wat kan leiden tot een hartstilstand. En dit komt zeker ook bij boulimia vaak voor. Bovendien zijn het niet altijd lichamelijke oorzaken die overlijden als gevolg hebben, maar ook de psychische gesteldheid van iemand. Eén van de oorzaken van overlijden is bijvoorbeeld suïcide. En dat komt bij anorexia én bij boulimia patiënten voor. Ze voelen zich beiden namelijk evenzeer ongelukkig en depressief.

Ik kan pas terecht bij een kliniek als ik een ondergewicht hebt…

Niet waar. Zie hierboven. Het gewicht bepaalt niet de ernst van iemands eetprobleem. Sterker nog, met een te laag gewicht wordt je juist niet opgenomen in een eetstoorniskliniek.

Mijn eetprobleem is over als ik weer een normaal gewicht heb gekregen…

Niet persé. Ondergewicht is een symptoom, ofwel een gevolg van een eetprobleem, in dit geval anorexia. En ook al is het symptoom (in dit geval het ondergewicht, maar kan ook zijn de eetbuien, of braken, of laxeren, etc.) is weggenomen, wil dat nog niet zeggen dat de oorzaak overwonnen is. Een eetprobleem zit in je hoofd. Het gedrag rondom eten is een uitingsvorm ervan en dus een symptoom. Het probleem wat veel mensen ervaren is helaas dat hun omgeving denkt, na gewichtstoename, dat het eetprobleem dus weg is. Daardoor kan iemand zich nog minder begrepen voelen dan wanneer er nog sprake was van ondergewicht.

Anorexia gaat automatisch over in boulimia…

Niet waar. Met de juiste hulp gaat anorexia niet over in boulimia. Wat wel vaak gebeurd, is dat wanneer het ondergewicht bestreden is maar het eetprobleem niet, en er daarna geen goede hulp geboden wordt, iemand zichzelf ‘verliest’ in boulimia. Het eetprobleem bestaat immers nog en zoekt nu een andere weg om zich te uiten. Vaak gebeurd dit in de vorm van eetbuien (maar kan ook op andere vlakken zijn, zoals depressies, verslavingen). Na een periode van niet eten weet iemand vaak niet meer hoe het voelt om honger te hebben of verzadigd te zijn. Daarom is het belangrijk dat iemand leert hoe nu normaal met eten om te gaan en het eetprobleem in het hoofd verder bestrijdt. Met de juiste hulp gaat dit geleidelijk aan en kunnen eetbuien worden voorkomen.

Iemand met anorexia is ‘beter’ dan iemand met boulimia of BED…

Natuurlijk is dat niet waar. Anorexia en boulimia zijn twee kanten van dezelfde medaille. De één uit zich in niet eten, de ander in eten en overgeven (of ander compenserend gedrag). Veel mensen met boulimia zijn geneigd zichzelf slechter, of zwakker te vinden dan iemand met anorexia of zijn jaloers omdat zij het niet kunnen volhouden niet te eten. Anorexia en boulimia hebben en vasthouden, kost allebei evenveel kracht en doorzettingsvermogen. Juist deze waardevolle eigenschappen van zowel iemand met boulimia als iemand met anorexia zijn heel goed te gebruiken om de ziekte te overwinnen.